آداب و رفتارهای مردم آلمان
رستوران در آلمان
در کشور آلمان وقتي که عدهاي در رستوران نشستهاند و براي هر تازه وارد ديگري که ميخواهد به اين جمع بپيوندد هيچ کس از جاي خود بلند نميشود و نظم رستوران را به هم نميريزد، تازه وارد به محض ورود ضمن گفتن ظهر، عصر يا شب بخير پيش هرکسي که جا بود (صندلي خالي بود) و بناست بنشيند با همان يکنفر فقط دست ميدهد و سپس دو ضربه با پشت انگشت اشاره به ميز ميکوبد و سلامي به همه ميدهد.
سلام و احوالپرسي آلمانيها در همين مرحله تمام ميشود. ماچ و بوسه زياد بينشان رواج ندارد و اگر دوست داريد گفتگويتان با يك آلماني به خوبي انجام شود، حتما فاصله مناسب را با آن فرد حفظ كنيد. آلمانيها هم مانند هر ملتي، آدابي دارند كه با آن آداب رفتارشان معني پيدا ميكند. براي آنكه در آلمان راحتتر باشيد، چند توصيه ديگر هم براي شما داريم:
كت و كباب چنانجه در رستوران براي صرف غذا ميرويد اگرآرنج هاي خود را روي ميز قرار دهيد دور از ادب است و در رستوران نبايد موقع غذا خوردن از مچ دست بيشتر روي ميز قرار گيرد و موقع غذا خوردن بايد چنگال غذا خوري را تا اتمام غذا به دست داشته باشيد و هرگز نبايد چنگال دردست راست قرار گيرد.
قبل از اين كه به رستوران برويد نيز اول بايد مطمئن شويد كه آيا رستوراني كه ميرويد، خيلي با كلاس است يا نه؟ اگر بود، ناچار بايد با كت و شلوار برويد. خانمها هم بهتر است از لباسهاي رسمي استفاده كنند.
اين قانون حتي براي برخي از رستورانهاي ايراني نيز صدق ميكند. اما بيشتر رستورانهاي ايراني و ترك در اين شهر، مكانهاي راحتي هستند كه ميتوانيد با همان لباسهاي معمولي به آنجا برويد. رستورانهايي كه غذاهاي آماده (Fast Food) سرو ميكنند نيز از اين قائده مستثني هستند.
قيمتها هم بسته به ميزان اشرافي بودن رستوران متفاوت است. رستوراني كه در آن موسيقي زنده اجرا شود يا از شما بخواهند كه لباس رسمي در آنجا بپوشيد، رستوران گراني هست. براي صرف يك وعده غذا در برلين ميتوانيد از چهار يورو تا صد يورو بپردازيد.
رستورانهاي تركي و يوناني و البته ايراني از رستورانهاي ارزاني است كه در انواع ايراني و تركي ميتوانيد غذاي با گوشت قرمز و حلال پيدا كنيد. دونر كباب با همان دستگاههايي كه در ايران ميشناسيد در آلمان هم مشغول چرخيدن است. رستورانهاي يوناني براي زيتونهاي خوبي كه دارند زبانزد هستند.
رستوران دريايي با انواع و اقسام شناورهاي پخته شده نيز دآلمان زياد است. منتها بايد حواستان باشد كه چه نوع ماهي ميخوريد تا از نظر شرعي ايراد نداشته باشد. رستورانهاي دريايي نيز به دو صورت معمولي و Fast Food وجود دارد.
انعام دادن در رستورانها از آداب مردم آلمان است و معمولاً براي اين كار پانزده درصد از بهاي غذا را به گارسون (پيشخدمت) ميدهند. براي پرداخت بهاي رستوران در بسياري از رستورانها ميتوانيد از كارتهاي اعتباري بينالمللي يا كارت بانكهاي آلماني نيز استفاده كنيد. پرداخت نقدي هم كه موجب خوشنودي صاحب رستوران است.
هتل بدون دمپايي معمولاً پول صبحانه روي بهايي است كه براي هتل ميپردازيد. اما ناهار و شامي كه در هتل ميخوريد را بايد جداگانه حساب كنيد. كه معمولاً خيلي گران است.
آلمانها معمولا در روزهاي يكشنبه (كه تعطيل هستند) به جاي صبحانه و ناهار وعده غذايي به نام «برانش» ميخورند كه از ساعت يازده تا دو بعد از ظهر در هتلها سرو ميشود.
اين وعده غذايي بسيار خوشمزه است. در اتاقهاي هتل چيزي به نام ميني بار وجود دارد كه از نوشيدني تا شكلات و پسته در آن وجود دارد. اگر از اين خوردنيها استفاده كنيد، بايد پول آن را تمام و كمال بپردازيد و البته اين اقلام هم از بيرون هتل گرانتر هستند. حولههاي هتل از برق زدن همتا ندارد. اما درون اتاقها دمپايي ندارند. اگر شما به پوشيدن دمپايي عادت داريد، يادتان باشد كه از ايران با خودتان ببريد. خروج از هتل اگر بعد از ظهر باشد، بهاي اقامت در آن اتاق تا روز بعد برايتان محاسبه ميشود. اگر تاكسي گرونه... حتماً شما اروپاييها در ايران را ديدهايد كه با چه حسرت و تعجبي از نرخ تاكسيهاي ما خوشنود ميشوند. دليلش هم اين است كه در كشورهاي اروپايي، حمل و نقل با تاكسي بسيار گران است. خيلي از مسيرها را اگر به جاي تاكسي با اتوبوس يا مترو طي كنيد، به نفع شما است. با پرداختن يك چهارم بهاي تاكسي ميتوان از وسايل ديگر براي جابهجايي استفاده كرد. در فرودگاه و ايستگاههاي مترو نيز ميتوانيد، نقشه كامل و زمان حركت اتوبوسها و مترو را بخريد. بعد كه اتوبوس و مترو را در همان زمان مشخص ديديد حالا نوبت شماست كه با تعجب به دور و بر خود نگاه كنيد. معمولاً بليت مترو را چك نميكنند اما اگر مامور مترو از كسي بليت بخواهد و نداشته باشد، جريمهاش تا سي برابر بهاي خود بليت است. پس بهتر است كه زرنگ بازي در نياورد. اگر تا نيمه شب در خيابان مانديد، آن وقت مجبور هستيد كه از تاكسي استفاده كنيد. براي پرداخت هم راننده از شما همان بهايي را ميگيرد كه روي تاكسيمترش نوشته شده. نگران كلاه رفتن به سرتان نباشيد. هيتلر را فراموش كن آلمانها هنوز هم از رفتارهاي هيتلر كه باعث به خاك و خون كشيده شدن، اروپا شد، خجالت ميكشند و براي همين زياد دوست ندارند كه از آن دوران صحبتي بكنند. اگر هم گردشگري از سر شوخي بخواهد چيزي (مثلاً هايل هيتلري) به آنها بگويد ميرنجند. شوخي هيتلري هم كه جاي خودش را دارد. پرسيدن اينكه شما اهل كجا هستيد هم از آن دست سوالهايي است كه آنها را ناراحت ميكند. آلمانها آنقدر از نقش خود در تاريخ جهان ناراحت هستند كه مردم عادي اين كشور، دستههايي را ترتيب دادهاند كه در صورت تعرض نئونازيها به خارجيها از خارجيها دفاع كنند و البته به خارجيها توصيه اكيد دارند كه اصلاً در محوطههايي كه امكان دارد، نئونازيها حضور داشته باشند، رفت و آمد نكنند. يكي از اين مكانها، محلههاي شرق برلين است. در اين محل خارجيها را به عنوان سرسياه ميشناسند (به خاطر رنگ موهايشان) و در صورتي كه ساعت ده شب به بعد در اين محلهها حاضر شوند، با خطر جدي روبهرو ميشوند. نئو نازيها لباسهاي مشكي به تن ميكنند، موهايشان را به سر و شكل عجيبي در ميآورند و چكمه به پا دارند. اين افراد به صورت دستهاي حركت ميكنند و دستهاي هم به مردم حمله ميكنند. آلمانها برخلاف فرانسويان كه ترجيح ميدهند، در صورتي كه قادر به انگليسي حرف زدن هستند، از اين كار امتناع كنند، در صورتي كه انگليسي بدانند، حتماً با شما انگليسي حرف ميزنند و در صورتي كه شما هم اين زبان را بدانيد، جور ديگري به شما نگاه ميكنند. لباسهاي تميز و مرتب هم اثر مثبتي بر اين مردم دارد. از نزديك شدن به آدمها ابا دارند. براي همين ماچ و بوسه موقع سلام و احوالپرسي را دوست ندارند و در صفهاي سينما، اتوبوس و غيره، فاصله را با نفر جلويي حفظ ميكنند. اين فاصله را همه حفظ ميكنند و كسي خودش را بين شما و نفر جلويي جا نميزند. سينما، تئاتر، اپرا اپرا و تئاتر خيلي گران است و البته تماشاي اين هنرها در اروپا براي خود كار قشنگي است. سينما ارزان است. حداكثر 15 يورو بهاي تماشاي فيلم در آلمان است. سينماهاي فرهنگي، اكشن و هاليودي مخاطبان خودشان را دارند. روم به ديوار دستشويي و توالت در همه مكانهاي عمومي هست. ايستگاههاي قطار توالتهاي پولي دارند كه به همين دليل توالتهاي آنها تميز نيز هست. رستورانها و كافهها و ايستگاههاي مترو نيز توالت عمومي دارند كه بهتر است از آن تميزترهايشان استفاده كرد. در فروشگاههاي آلماني ميتوانيد، روكشهاي كاغذي مخصوص توالت فرنگي بخريد و اگر خوشتان نميآيد روي توالتهاي عمومي فرنگي بنشينيد، ميتوانيد روي اين توالتها اول روكش بياندازيد و بعد بنشينيد..
در کشور آلمان وقتي که عدهاي در رستوران نشستهاند و براي هر تازه وارد ديگري که ميخواهد به اين جمع بپيوندد هيچ کس از جاي خود بلند نميشود و نظم رستوران را به هم نميريزد، تازه وارد به محض ورود ضمن گفتن ظهر، عصر يا شب بخير پيش هرکسي که جا بود (صندلي خالي بود) و بناست بنشيند با همان يکنفر فقط دست ميدهد و سپس دو ضربه با پشت انگشت اشاره به ميز ميکوبد و سلامي به همه ميدهد.
سلام و احوالپرسي آلمانيها در همين مرحله تمام ميشود. ماچ و بوسه زياد بينشان رواج ندارد و اگر دوست داريد گفتگويتان با يك آلماني به خوبي انجام شود، حتما فاصله مناسب را با آن فرد حفظ كنيد. آلمانيها هم مانند هر ملتي، آدابي دارند كه با آن آداب رفتارشان معني پيدا ميكند. براي آنكه در آلمان راحتتر باشيد، چند توصيه ديگر هم براي شما داريم:
كت و كباب چنانجه در رستوران براي صرف غذا ميرويد اگرآرنج هاي خود را روي ميز قرار دهيد دور از ادب است و در رستوران نبايد موقع غذا خوردن از مچ دست بيشتر روي ميز قرار گيرد و موقع غذا خوردن بايد چنگال غذا خوري را تا اتمام غذا به دست داشته باشيد و هرگز نبايد چنگال دردست راست قرار گيرد.
قبل از اين كه به رستوران برويد نيز اول بايد مطمئن شويد كه آيا رستوراني كه ميرويد، خيلي با كلاس است يا نه؟ اگر بود، ناچار بايد با كت و شلوار برويد. خانمها هم بهتر است از لباسهاي رسمي استفاده كنند.
اين قانون حتي براي برخي از رستورانهاي ايراني نيز صدق ميكند. اما بيشتر رستورانهاي ايراني و ترك در اين شهر، مكانهاي راحتي هستند كه ميتوانيد با همان لباسهاي معمولي به آنجا برويد. رستورانهايي كه غذاهاي آماده (Fast Food) سرو ميكنند نيز از اين قائده مستثني هستند.
قيمتها هم بسته به ميزان اشرافي بودن رستوران متفاوت است. رستوراني كه در آن موسيقي زنده اجرا شود يا از شما بخواهند كه لباس رسمي در آنجا بپوشيد، رستوران گراني هست. براي صرف يك وعده غذا در برلين ميتوانيد از چهار يورو تا صد يورو بپردازيد.
رستورانهاي تركي و يوناني و البته ايراني از رستورانهاي ارزاني است كه در انواع ايراني و تركي ميتوانيد غذاي با گوشت قرمز و حلال پيدا كنيد. دونر كباب با همان دستگاههايي كه در ايران ميشناسيد در آلمان هم مشغول چرخيدن است. رستورانهاي يوناني براي زيتونهاي خوبي كه دارند زبانزد هستند.
رستوران دريايي با انواع و اقسام شناورهاي پخته شده نيز دآلمان زياد است. منتها بايد حواستان باشد كه چه نوع ماهي ميخوريد تا از نظر شرعي ايراد نداشته باشد. رستورانهاي دريايي نيز به دو صورت معمولي و Fast Food وجود دارد.
انعام دادن در رستورانها از آداب مردم آلمان است و معمولاً براي اين كار پانزده درصد از بهاي غذا را به گارسون (پيشخدمت) ميدهند. براي پرداخت بهاي رستوران در بسياري از رستورانها ميتوانيد از كارتهاي اعتباري بينالمللي يا كارت بانكهاي آلماني نيز استفاده كنيد. پرداخت نقدي هم كه موجب خوشنودي صاحب رستوران است.
هتل بدون دمپايي معمولاً پول صبحانه روي بهايي است كه براي هتل ميپردازيد. اما ناهار و شامي كه در هتل ميخوريد را بايد جداگانه حساب كنيد. كه معمولاً خيلي گران است.
آلمانها معمولا در روزهاي يكشنبه (كه تعطيل هستند) به جاي صبحانه و ناهار وعده غذايي به نام «برانش» ميخورند كه از ساعت يازده تا دو بعد از ظهر در هتلها سرو ميشود.
اين وعده غذايي بسيار خوشمزه است. در اتاقهاي هتل چيزي به نام ميني بار وجود دارد كه از نوشيدني تا شكلات و پسته در آن وجود دارد. اگر از اين خوردنيها استفاده كنيد، بايد پول آن را تمام و كمال بپردازيد و البته اين اقلام هم از بيرون هتل گرانتر هستند. حولههاي هتل از برق زدن همتا ندارد. اما درون اتاقها دمپايي ندارند. اگر شما به پوشيدن دمپايي عادت داريد، يادتان باشد كه از ايران با خودتان ببريد. خروج از هتل اگر بعد از ظهر باشد، بهاي اقامت در آن اتاق تا روز بعد برايتان محاسبه ميشود. اگر تاكسي گرونه... حتماً شما اروپاييها در ايران را ديدهايد كه با چه حسرت و تعجبي از نرخ تاكسيهاي ما خوشنود ميشوند. دليلش هم اين است كه در كشورهاي اروپايي، حمل و نقل با تاكسي بسيار گران است. خيلي از مسيرها را اگر به جاي تاكسي با اتوبوس يا مترو طي كنيد، به نفع شما است. با پرداختن يك چهارم بهاي تاكسي ميتوان از وسايل ديگر براي جابهجايي استفاده كرد. در فرودگاه و ايستگاههاي مترو نيز ميتوانيد، نقشه كامل و زمان حركت اتوبوسها و مترو را بخريد. بعد كه اتوبوس و مترو را در همان زمان مشخص ديديد حالا نوبت شماست كه با تعجب به دور و بر خود نگاه كنيد. معمولاً بليت مترو را چك نميكنند اما اگر مامور مترو از كسي بليت بخواهد و نداشته باشد، جريمهاش تا سي برابر بهاي خود بليت است. پس بهتر است كه زرنگ بازي در نياورد. اگر تا نيمه شب در خيابان مانديد، آن وقت مجبور هستيد كه از تاكسي استفاده كنيد. براي پرداخت هم راننده از شما همان بهايي را ميگيرد كه روي تاكسيمترش نوشته شده. نگران كلاه رفتن به سرتان نباشيد. هيتلر را فراموش كن آلمانها هنوز هم از رفتارهاي هيتلر كه باعث به خاك و خون كشيده شدن، اروپا شد، خجالت ميكشند و براي همين زياد دوست ندارند كه از آن دوران صحبتي بكنند. اگر هم گردشگري از سر شوخي بخواهد چيزي (مثلاً هايل هيتلري) به آنها بگويد ميرنجند. شوخي هيتلري هم كه جاي خودش را دارد. پرسيدن اينكه شما اهل كجا هستيد هم از آن دست سوالهايي است كه آنها را ناراحت ميكند. آلمانها آنقدر از نقش خود در تاريخ جهان ناراحت هستند كه مردم عادي اين كشور، دستههايي را ترتيب دادهاند كه در صورت تعرض نئونازيها به خارجيها از خارجيها دفاع كنند و البته به خارجيها توصيه اكيد دارند كه اصلاً در محوطههايي كه امكان دارد، نئونازيها حضور داشته باشند، رفت و آمد نكنند. يكي از اين مكانها، محلههاي شرق برلين است. در اين محل خارجيها را به عنوان سرسياه ميشناسند (به خاطر رنگ موهايشان) و در صورتي كه ساعت ده شب به بعد در اين محلهها حاضر شوند، با خطر جدي روبهرو ميشوند. نئو نازيها لباسهاي مشكي به تن ميكنند، موهايشان را به سر و شكل عجيبي در ميآورند و چكمه به پا دارند. اين افراد به صورت دستهاي حركت ميكنند و دستهاي هم به مردم حمله ميكنند. آلمانها برخلاف فرانسويان كه ترجيح ميدهند، در صورتي كه قادر به انگليسي حرف زدن هستند، از اين كار امتناع كنند، در صورتي كه انگليسي بدانند، حتماً با شما انگليسي حرف ميزنند و در صورتي كه شما هم اين زبان را بدانيد، جور ديگري به شما نگاه ميكنند. لباسهاي تميز و مرتب هم اثر مثبتي بر اين مردم دارد. از نزديك شدن به آدمها ابا دارند. براي همين ماچ و بوسه موقع سلام و احوالپرسي را دوست ندارند و در صفهاي سينما، اتوبوس و غيره، فاصله را با نفر جلويي حفظ ميكنند. اين فاصله را همه حفظ ميكنند و كسي خودش را بين شما و نفر جلويي جا نميزند. سينما، تئاتر، اپرا اپرا و تئاتر خيلي گران است و البته تماشاي اين هنرها در اروپا براي خود كار قشنگي است. سينما ارزان است. حداكثر 15 يورو بهاي تماشاي فيلم در آلمان است. سينماهاي فرهنگي، اكشن و هاليودي مخاطبان خودشان را دارند. روم به ديوار دستشويي و توالت در همه مكانهاي عمومي هست. ايستگاههاي قطار توالتهاي پولي دارند كه به همين دليل توالتهاي آنها تميز نيز هست. رستورانها و كافهها و ايستگاههاي مترو نيز توالت عمومي دارند كه بهتر است از آن تميزترهايشان استفاده كرد. در فروشگاههاي آلماني ميتوانيد، روكشهاي كاغذي مخصوص توالت فرنگي بخريد و اگر خوشتان نميآيد روي توالتهاي عمومي فرنگي بنشينيد، ميتوانيد روي اين توالتها اول روكش بياندازيد و بعد بنشينيد..
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم آبان ۱۳۹۰ ساعت 4:3 توسط Sahand S2G
|
با سلام خدمت بازدید کنندگان محترم.اگه بخوایم هدفمون از نوشتن این وبسایت رو براتون بیان کنیم،بزرگترین هدفمون اینکه دانسته هامون رو باهاتون شریک بشیم.ما در سه زمینه ی کامپیوتر،موسیقی و علوم سیاسی تخصص داریم که سعی میکنیم بهترین و مفیدترین مطالبو براتون به نمایش بگذاریم.از شما هم خواهش میکنیم با نظرات سازندتون،ما رو در ادامه ی این راه یاری کنید.